ارامش از منظر قران کریم

دستیابی به "آرامش" یکی از خواسته های همیشگی بشربوده است. آرامش حالتی است که فرد به دلیل داشتن اندیشه یادیدگاهی خاص درباره جهان وامورپیرامون خودازتشویش واضطراب به دور باشد.اگرچه آرامش ماهیتی روحی وروانی دارداماماهیت عوامل پدیدآورنده آن متفاوت است.براین اساس آرامش رامی توان به دونوع طبیعی ومعنوی تقسیم کرد.عوامل طبیعی آرامش دروجود انسان وجهان آفرینش قابل بررسی است.عوامل معنوی درجنبه های اعتقادی وعملی باعث آرامش انسان می شود.درقرآن کریم واژگانی چندرامی توان معادل مفهومی آرامش شناخت.که "سکینه"و "اطمینان" ازعامترین ورایجترین آنهاست.برخی واژگان قریب المعنای سکینه عبارتندازشرح صدر،ایمان،ثبات قدم وربط قلوب.درقرآن کریم شب،ازدواج ومحل سکونت ازجمله عوامل طبیعی آرامش انسان هستند.ایمان به خدا،ایمان به معادوایمان به نبوت به همراه آثارهرکدام،ازعوامل معنوی آرامش انسان به شمارآمده اند.انس باقرآن،تقوی،استعانت ازنماز ،نیایش ودعا،توبه،انفاق،بخشش خطاهای دیگران واستقامت دربرابرمشکلات ازجمله راه کارهای قرآنی برای دست یابی به آرامش است.درمقابل، کفر،شرک،وسوسه های شیطان،کینه وحسرت ازجمله عوامل سلب آرامش ازانسان شناخته شده است